Het gebied dankt zijn naam aan een hooggelegen zandrug waar bewoning en landbouw mogelijk is, een ‘donk’. In Dierdonk lag die zandrug dicht bij een waterbron, de Bakelse Aa. Eeuwenlang was dit Bakels grondgebied. Dierdonk was onderdeel van de gemeenschappelijk gebruikte gronden van Bakel. De inwoners benutten dit deel van het Bakelse grondgebied gezamenlijk voor hun boerenbedrijf. De heide leverde plaggen op voor de bemesting en bouwmateriaal en van de gemaaide heide werden bezems gemaakt; de turf zorgde voor brandstof. Op de bloeiende heidevelden zwermden de bijen van de inwoners van Bakel. En als het hooi en de akkerproducten geoogst waren liep het vee over de gronden, die ze al grazend bemestten.
Bakel hoorde in de late middeleeuwen tot het hertogdom Brabant. De voortdurende geldnood van de hertogen leidde in 1326 tot een beslag op de gemeenschappelijke gronden. Alle gronden die geen particulier eigendom waren, hoorden in principe aan de landsheer toe. De voormalige eigenaren en gebruikers konden het gebruiksrecht over de gronden vervolgens wel weer terugkopen. Ze betaalden een eenmalig bedrag en daarna jaarlijks een kleinere vergoeding, die cijns werd genoemd.
Aankoop samen met andere gemeenten
Het arme Bakel had niet genoeg geld om de gebruikersrechten te betalen. Andere plaatsen wilden maar al te graag financieel bijdragen, want het deelgebied van Bakel zat vol met turf. Daarom kochten Aarle, Rixtel en Beek zicht in op 1 maart 1326. Een aantal maanden later volgde ook Helmond. Tot ver in de negentiende eeuw maakte deze plaatsen gebruik van de gronden. Eenmaal per jaar kwamen hun vertegenwoordigers bijeen op de Wolfsputten om te overleggen over het beheer van de gronden voor het komende jaar.
In Helmondse handen
In 1968 kwam Dierdonk, door een gemeentelijke herindeling, bij de gemeente Helmond. Het gebied had al langer banden met de stand: het was een bekend buitengebied met onder meer een pleisterplaats met speeltuin, café Dennelucht. Kort na de gemeentelijke herindeling kregen sportverenigingen als voetbalclub Oranje Zwart hier hun onderkomen. Maar verder werd Dierdonk nog steeds vooral gebruikt door boeren.
Helmond als groeistad
in 1976 werd Helmond door het Rijk uitgeroepen tot groeistad. Dit betekende dat woningbouw in desbetreffende steden werd gestimuleerd, terwijl de bouw van woningen in het landelijk gebied juist geremd werd. In deze tijd kreeg Helmond nieuwe wijken als Rijpelberg, Brouwhuis, Ashorst, Ganzenwinkel, Kroon en Krollaan. De bebouwing bestond uit voornamelijk goedkopere, sociale huurwoningen. Het aanbod voor mensen met wat grotere beurs bleef achter.
Koopwoningen en kavels
Tijd voor de bouw van koopwoningen in de duurdere sector, want de gemeente Helmond wilde graag een meer sociaal gemengde bevolking. Dierdonk leek een geschikte plek voor de bouw van een nieuwe, luxere wijk. Het bekende architectenbureau Wissing uit Barendrecht ontwierp drie woonsferen: boswonen, laanwonen en waterwonen. Begin jaren ’90 startte de bouw. Er werden koopwoningen in de stijl van de jaren ’30 gerealiseerd. Daarnaast was het mogelijk kavels te kopen voor de bouw van een woning naar eigen ontwerp. Deze opzet van Dierdonk met ‘nostalgisch’ bouwen bleek een succes en de wijk was dan ook sneller ‘af’ dan gepland.
Complete woonwijk
Waar eens een buitengebied was met slechts enkele boerderijen, is tussen 1993 en 2008 een complete woonwijk verrezen. De 1600 woningen zijn grotendeels ingepast in de bestaande natuur. De wijk herbergt een klein centrum met onder meer het Sociaal Cultureel Centrum Parkzicht, een supermarkt, een cafetaria, tennisvereniging, een basisschool, kleuteropvang, medisch centrum en op loop afstand wordt nu een middelbare school gebouwd. De ligging is prachtig nabij de Bakelse bossen en de Bakelse Beemden waarin je prachtig kunt wandelen en mountainbiken.